روزنوشت های زندانی بند 1357

یکشنبه / 22مرداد

دوستی خبر داد که رئیس جمهوری هم به جمع وبلاگ نویسان پیوستند ..حضور سرخشان را به جمع قلم بدستان تبریک می گویم و قصه ای تقریبا ساختگی را در اینجا می آورم که البته هیچ ربطی به وبلاگ رئیس جمهور عزیزمان ندارد..محض مزاح می نویسم تا کمی بقیه زندانیان بخندند

روزی 2 فرانسوی شنیدند که در کشور الف آزادی نیست و خفقان حکم می کند .قرار براین شد که یکی از آن دو به آن کشور برود و مشاهداتش را برای دیگری بنویسد و اگر آزادی وجود داشت با قلم سبز بنویسد و اگر نبود با قرمز

فرانسوی شماره یک وارد کشور شد و در اولین نامه خطاب به دوستش نوشت

عزیز

اینجا بر خلاف گفته رسانه های عمومی مملو است از آزادی ..زنان آزادی کامل دارند و هیچ مشکلی از هیچ لحاظی به چشم نمی خورد ...عدالت در نهایت باور رعایت می شود ..من وقتی این کشور را با فرانسه مهد آزادی و دموکراسی مقایسه می کنم واقعا شگفت زده می شوم ...رئیس جمهور این کشور با مردم رفیق و همراه است و در مراسم ختم زندانی سیاسی که تازگی در زندان در گذشت شرکت کرد و با خانواده اش همدردی نمود ...واقعا در کجای دنیا برای مردمش حق و حقوقی این چنین قائلند ...رئیس جمهور این کشور تازگی ها یک وبلاگ آزاد آزاد ساخته که هرچی بخواهی درآن می توانی بنویسی ...تازه فونتش هم خیلی عالی است ..فقط خودت باید بیایی اینجا و از نزدیک ببینی ..هر چه بگوم کم گفتم

اما یک چیز یادم نره اینجا هر چی گشتم جوهر قرمز پیدا نکردم ..لاجرم با سبز برایت نوشتم

تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل