حاشیه نشین سهرابیه ام آقای عدالت !!! مرا دار بزن به جای نازنین

قصه یک عصر یخی اتفاق می افتد کنار حصار باغهای از او بهتران . در یک رفت و برگشت ، یوسف می میرد و نازنین زندان نشین بغض زن بودنش می شود . قصه زیر درختهای سیب آدم و حوا اتفاق می افتد زیر حس حقارت نسلها مرد سالاری ، در لذت نگاههایی که در خطوط معصوم صورت نازنین بلوغ هوس های خویش را تیغ می زدند . قصه عصر یک روز زمستانی زیر تن لخت درختهای سیب سفره های سیر اتفاق می افتد

قصه قصه یک جنایت نیست ، قصه یوسف و نازنین نیست ، قصه ماست خواهر جان . قصه فقر است ، قصه الفبای مرده ایست که هرگز در دستهای نازنین ها زنده نشد . قصه حاشیه نشین هاست ، قصه شکم های از گشنگی ورم کرده است و برجهای از بی دردی سر به آسمان ساییده . قصه دختری است که در طنین نام خویش هرگز ناز نکرد برای روزگاری که در پانزده سالگی آمدن ها و رفتن هایش به بکارت رویاهای او تجاوز کرد . قصه قصه سرزمین مادری ماست با هزاران لکه خون خشکیده روی سایش گلوهای فریاد مرده اش . قصه قصه بغض است خواهر جان

گیج می رود سرم زیر قدمهای کوتاه و سرد نازنین تا بنشیند روبروی قاضی ، میان نفرین مادر یوسف و سرگردانی نگاههای پدر خسته دستار بسته ای که لعنت ها می شنود و سرد و خیره نگاه می کند در گلهای چادر آبی نازنین . اینجا دادگاهی است که برای مویرگ های گلوی نازنین حکم صادر خواهد کرد و من جنازه یوسف را می بینم که به دارمی کشد خویش را زیر طناب نگاه نازنین.قاضی در ردای ملایان آغاز می کند و من در ضرب آهنگ اولین جمله اش که نازنین را متهمه خطاب می کند شرافت مردانگی را بالا می آورم و تا کوچه های بالا شهر و ماشین های لوکس و تفاخر میهمانی های تازه به دوران رسیده ها فقر را به بند باورهایم می کشم . حاشیه نشین سهرابیه ، خواهر من است و تو چه بی درد از حاشیه نشینی ات در ناکامی عشق های خیابان های تهران می نویسی . حاشیه نشین سهرابیه کتاب نمی خواند ، سواد ندارد . معنای جامعه باز و دشمنانش را نمی فهمد . حاشیه نشین سهرابیه از حقوق زنان تنها کیفی را می شناسد که چاقوی ترسهایش را هر صبح زیر اولین اشعه خورشید برق می اندازد تا راهی شهر شود . حاشیه نشین سهرابیه پدری دارد که به اندازه مادرش حاشیه نشین است . حاشیه نشین سهرابیه خواهر من است و من سالها تهران نشین کوچه های بی دردی نمی دانستم که خواهر حاشیه نشین سهرابیه من نان ندارد و نمی تواند بنویسد درد سفره خالی قلبش را . حاشیه نشین سهرابیه متهم است به قتل یوسف و با به دار آویختن حاشیه نشین سهرابیه بغض کینه ها خاموش می شود و قاتلی به درک واصل !!! اما حاشیه نشینی نمی میرد فقر ضرب می شود در سایه شکم های متورم آقایان !!و تحقیر زن باز قربانی می گیرد
حاشیه نشین سهرابیه !خواهر غریب من، دستان من هم خونین است وقتی صدای مردک نماینده دادستان بی داد مملکتم دنگ دنگ می کند در راهروهای گوشم، وقتی نازنین را که درراه با پسری راهی است بی ناموس می داند و حتما او زنی است که باید تن فروش باشد و بی قید نسبت به خویشتن خویش


حاشیه نشین سهرابیه را 5 پسر محاصره کرده اند ، دستان برادر زاده کوچکش در دستان اوست و پسرها آمده اند تا بلوغ شهوت خود را زیر درختهای سیب آدم و حوا چوب بزنند . نازنین چاقو می کشد تا سمیه زخم تجاوز را تا پایان عمر با خود خر کش نکند .

من حاشیه نشین سهرابیه ام آقای نماینده عدالت !!! مرا اعدام کن که باکره ای چون دختران پاکدامن تو نیستم و با مردان غریبه در جاده های فرعی بسیار قدم زده ام و اگر دست وقیح هوسی به پیکرم برسد خون می ریزم چون خواهرم نازنین که در این سرزمین شرافت در همخوابگی است و دم فرو بستن که مباد سیلی پسران راهزن سرخ کند گونه های دختران شرم را و پاره کند بکارت زنانگی های مهوع را

مرا دار بزن آقای عدالت که من سالها با شکم سیر سر بر بالین گذاشته ام و برای معشوقم شعر گفته ام و پز داده ام با کثرت زبانهای زنده دنیا که با آنها فقط بلدم گریه کنم برای خودخواهی خود . مرا اعدام کن برای هر چه داشته ام و رها کن نازنینم را آقای عدالت... یوسف تو را من به چاه انداختم و باز می اندازم اگر دستم برسد

مرا دار بزن آقای عدالت ، رها کن حاشیه نشینانی را که هر شب جان داده اند در شعار های انقلاب آرمانهای والای علی وار تو و رویای جرینگ جرینگ پول نفت ....مرا دار بزن که به تک تک باورهایت پشت پا می زنم اگر نازنین اعدام شود

پ.ن خوشحالم که یک زنم... وقتی صدای دفاع جانانه شادی صدر تن همه مردان را در صحن دادگاه می لرزاند....دست مریزاد خواهرم

پ.ن مشروح دادگاه نازنین فاتحی

پ.ن شیوا هم درد نوشته ای پر از حرف نگاشته است از دادگاه امروز نازنین... بخوانید این همراه را