دنگ دنگ دنگ

خون می چکد روی سنتور من

بنواز سنتور من

....

مضراب های سنتورم را خاک نشسته

می کشم روی یک ردیف سیم

که بودنم را به بند کشیده

لبانت را که بر لبانم می گذاری خون می چکد

روی سنتورم

.....

از ضیافت پدر خوانده ها می آیی

سیب شهوتم سالهاست در کاسه های خواهش خشک شده

خون از گوشه های لبانت جاری

از ضیافت پدر خوانده ها می آِیی

.....

کنار آتش داغ

شب نامه های اعتراض های خیابانی

باران که تند می زند

و کفتر باز پشت بام خانه من

باز کفتر گم کرده

می کوبد بر در

.....

از ضیافت پدر خوانده ها می آیی

و دستانم را می گیری

که دوستم داری

سیب شهوتم را خشک خشک گاز می زنی

خاک مرگ می پاشد ته حلقت

من به آدمهای مبهم فکر می کنم

و پوتین های پاره

....

از ضیافت پدر خوانده ها می آیی

دستانت بوی جغجغه های خودشیفتگی پدر خوانده ها را می دهد

وقتی می خواهم ببوسم شیارهای خسته اش را

من اما به آدمهای مبهم شهرم فکر می کنم

به بار بر های بازار

زنان جوی های جنوب شهر

کودکان ترازو های کار

فاحشه های پنج هزاری های اتمی

.....

از ضیافت پدر خوانده ها می آیی

و کفتر باز پشت بام خانه ام می کوبد بر سینه ات

و خون می پاشد روی سنتورم

می کوبد روی سینه ات

که کفتر دزد شده ای

جدال کفتر باز و تو

ودستان من

این میانه

خون و کفتر

عشق و نفرت

......

این صداکه می شنوید صدای شیپور های جنگ است

صدای شیون شیرین

صدای نعره فرهاد

این صدای شیپور های جنگ است

پدر خوانده ها اما در دخمه های اصلاح هنوز بیانیه می دهند

......

خون روی شب نامه ها لخته می شود

روی مانیفست

روی کاپیتالیسم

روی جزوه های جامعه باز

چک چک چک

خون از شقیقه هایم می ریزد روی پیراهن کفتر باز پشت بام خانه ام

وبوسه هایم روی سنتور

و کفتری که بال بال میزند

لای سنتور

....

من به آدمهای مبهم می اندیشم

ومرگ

دنگ

دنگ

دنگ

.

.

.

سرمی گذارم روی سینه کفتر باز یاغی پشت بام خانه ام

پناه برده ام در آغوش جلاد

خون شقیقه هایم را

با شب نامه ها خشک می کند کفتر باز پشت بام خانه ام و ایسمها

می ریزند روی پیراهن کبره بسته اش

چک

چک

چک

.

.

.

و من

خون ، گیسو ، کفتر، شهوت ، پدر خوانده، تو ، عشق، مبارزه،،آرمان ، احمد ، زندان ، کار ، شادی، اعدام ، فقر، تبعید

آدمهای مبهم

آدمهای مبهم

...

دنگ دنگ دنگ

خون می چکد روی سنتورم

این صدای شیپور جنگ است

بنواز

سنتور من