خنده قاتق نگاهت

نمک نپاش بر زخم های کهنه من

با این اشک های موسمی

در روزهایی که باید بی تو شنبه جمعه شود

و آفتاب ماه

بخند یادگار قبیله پدری ام

بخند

اشک ها ناموس دل اند

خنده قاتق نگاهت