حسني نگو يه دسته گل

حسني نگو بلا بگو

تنبل تنبلا بگو

موي بلند

روي سياه

ناخن دراز واه واه واه

......

پي نوشت :‌اين همان شعر معروف منوچهر احترامي ، شاعر و طنز پرداز است كه امروز دار فاني را وداع گفت ، شاعر شعري كه توسط دويست و هشتاد ناشر غيرقانوني سال هاست به چاپ مي رسد و همه بچه هاي هم سن وسال من آن را به ياد دارند.قصه حسني قصه ظهرهاي داغ تابستان بود كه مادرها سعي مي كردند بچه هاي خود را خواب كنند. قصه معرکه گیری بچه ها برای بزرگ تر ها ، قصه نسلی که نه خیلی مدرن نشده بود تا هر روز یک کارتون جدید ببیند

منوچهر احترامي شاعر اين شعر زيبا و پر از آهنگ خاطره اي را از خود به جاي گذاشت كه تا هميشه براي كودكان اين سرزمين ماندگار خواهد ماند، خاطره ای که در آن حسنی قهرمان داستان دوست تک تک بچه های ایرانی شد

پي نوشت : حسني قصه ما ديگر در ده شلمرود تنها نيست، از وقتي كه ايرانيان آنرا نسل اندر نسل به كودكانشان مي آموزند و تا زمانی که زبان فارسی زنده است حسنی هم تنها نخواهد ماند

پي نوشت : آهنگ حسني نگو يه دسته گل را اينجا بشنويد

https://webspace.utexas.edu/fl324/Weblog/Hasanak.mp3

پی نوشت: منوچهر احترامی در گذشت