جاودان با تو

همچنان در تمام دور زمان

اوستاد سخن چه نا پیدا

ز اوستادان تهمت و بهتان

زندگانی پر است ، صد حیفا

با تو خواهم صفای خانه چشم

آه از چشم چشم کژ بینان

با تو خواهم سخن کنم از دل

آه از دست این سخن چینان

با تو جای گریز نایاب است

گرچه زیبد همه جهان با تو

عاقبت دفتر غزل در دست

می گریزم به جاودان با تو

لایق شیر علی

شاعر تاجیک

پی نوشت : این شهر بی تو مرا آیه های تکراری است

پی نوشت : تسلیم حوادث نمی شویم