مردانی بر روی پشت بام کاخ سفید ، صدمین روز ریاست جمهوری اوباما

April 29,2009



اوباما صد روزه شد....دلارا اعدام شد

صد روز پیش بود که اوباما در میان یاس و ناامیدی مردمی که هر گاه مایوس می شوند امیدشان برای تغییر دوبرابر می شود به ریاست جمهوری برگزیده شد

این صد روز با آغاز بحران بزرگ اقتصادی همر اه بود و پایان این صد روز که قرار بود اوباما با خبرنگارن روبرو شود آنفلونزای خوکی وارد نیویورک شد. حالا حرف هر امریکا یی آنفولزاست و ترس از گرفتن اش . حس می کنم که این مردم مدام با یک خبر برجسته و حساس سرگرم می شن تا خبر بعدی برسه . غالب خبرها باید یک جوری زندگی امریکایی رو تهدید کنه ، در عین حال زندگی امریکایی در جریانه ....برای خارجی و توریستی مثل من که از جایی مثل ایران به اینجا اومدم بحران اقتصادی اصلا محسوس نیست. آدم ها مدام در حال خریدند. همه چیز در لوکس ترین شکل خودشه . اینجاست که وقتی یک مدرسه ابتدایی تعطیل می شه من قاطی می کنم و باز حالم بد می شه .....یاد شاگردهای افغانیم می افتم که یخمک های بد طعم پنجاه تومانی برایشان خوشمزه ترین خوردنی دنیا بود. یاد دست های کبره بسته نیلوفر می افتم.یاد مرتضی که کنارریل قطار خفه اش کردند و کک هیچ کس هم نگزید

حس غریبیه و من مدام بین اینهمه تضاد گیج می زنم

خزانه داری امریکا، یک روز قبل از روز کارگر

همین الان خوندم که دلارا اعدام شد... نمی تونم دیگه بنویسم. همه رنگ های نقاشی های دلارا مثه یه تابلو بزرگ جلو چشممه

نوشتن با شه برای وقتی که دل و دمغی بود....حالا که پیکر دلارا مثه آونگ یه ساعت قدیمی جلو چشممه و آزارم می ده

حالا که همه جا دروازه های مرگ جلو ما باز می شن